Spanningen

Spanning is iets moois! De liefde, de verleiding, warmte, een drive, een deadline, een willen, een moeten, een gaan. Met spanning in je lijf blijf je niet lang stilstaan. Het zet aan tot actie. Een goeie spanningsboog geeft de perfect flow, de flow waarin je alles kan.

Als ouder heeft spanning vaak een hele andere lading… Spanningen zijn vaak die kleine irritaties, kleine irritaties die je tegen een vreemde voor je zou houden of je niet eens zouden bereiken. Mijn filosofie is dat hoe dichter iemand bij je staat hoe minder je geremd bent. Hoe minder je filtert. Naar jezelf filter je immers ook niet en mijn vrouw en kinderen staan zo dicht bij me dat het filter tussen ons flinter dun is. Soms te dun. Een irritatie vindt dan z’n weg naar binnen of naar buiten op een manier die ik helemaal niet zou willen. Juist de mensen die je zo lief hebt gun je dat niet. Maar die gepolijste correctheid die je in de buitenwereld zo netjes weet op te brengen (en gelukkig maar) die blijft dan achterwegen. En het bijzondere is, in tegenstelling tot de gebruikelijke natuurwetten rondom energie; des te minder energie, des te meer spanning.

Soms kan je de vonken zien overslaan. Twee kinderen zijn lekker aan het spelen, de derde komt erbij en boem, wrijving. De spanning slaat over naar mij, ik heb geen zin om het op te lossen, maar dat lost ook niets op. De spanning neemt toe, maar er gebeurd nog niets. Dan, als de spanning hoog genoeg is, reageer ik toch, te laat natuurlijk, want dat had ik moeten doen toen er nog weinig spanning op de lijn stond. Iedereen weet, als de spanning te hoog wordt doet het pijn. En als er spanning is tussen kinderen moet ik zorgen dat ik niet mijn spanning er aan toevoeg, dat zou kinderachtig zijn, ik moet de afleider zijn en niet de aanvoerder. Mijn persoonlijke uitdaging is de beste elektricien te worden van Nederland; steeds de spanning van de lijn voordat het voltage te hoog wordt.

Een beter gezin begint bij mezelf.