Bah, zo aan het eind van de week van de opvoeding, komt de term opvoeden me mijn neus uit. De term doet me denken aan vervelende kinderen, uitgeputte ouders, de naughty-chair, en vooral aan irritaties, veel irritaties.
Wat zegt de Van Dale over opvoeden?
op·voe·den (voedde op, heeft opgevoed)
1 lichamelijk en geestelijk vormen; grootbrengen
Grootbrengen? Dat vind ik veel mooier klinken. Vanaf nu doe ik er niet meer aan! Aan het woord ‘opvoeden’ bedoel ik dan. Vanaf nu breng ik mijn kinderen alleen nog maar groot!
Ik heb een aantal wensen:
- ik wens dat mijn kinderen later voldoende kansen hebben gehad (en benut) om als volwassene een tevreden en gelukkig leven te kunnen leiden
- ik wens dat mijn kinderen opgroeien tot leuke volwassenen die prima op hun plaats zijn in deze (al dan niet verknipte) maatschappij
- ik wens dat mijn kinderen later met een warm gevoel kunnen (terug)denken aan hun jeugd, familie en vrienden
- ik wens dat mijn kinderen me later nog net zo trots maken als ze nu doen
- ik wens dat mijn kinderen later nog net zo gek op me zijn als ze nu zijn
Deze wensen houd ik in mijn achterhoofd, terwijl ik elke dag opnieuw mijn kinderen een beetje groter breng. Hiervoor volgen we geen vaste regels, want ‘het leven is wat je overkomt, terwijl je andere plannen maakt’.
Als het nodig is, dan sturen we wel weer bij. Zo komen vanzelf elke dag mijn wensen een beetje meer uit…