Ja paparazzo

Mijn dochter van zes is een paparazzo, mijn ja paparazzo. Waar we ook gaan, zij neemt haar camera mee.

Voordat ze een eigen camera had, wilde ze al telkens onze digitale spiegelreflex gebruiken. Op zich stimuleer ik dit graag, maar gezien het kapitaal aan apparaten dat mijn kinderen de laatste tijd hebben laten sneuvelen, leek het me beter haar een eigen camera te geven. Daarom ging ik voor haar zesde verjaardag op zoek naar een camera.

Na wat zoeken vond ik een camera die aan haar (ik wil een roze camera), maar ook aan mijn eisen (die heel blijft en waar je ook ‘echte’ foto’s mee kan maken) voldeed. Een knalroze Nikon die water- en valbestendig is. En waar niet al te veel ingewikkelde functies op zitten, zodat mijn dochter eenvoudig mooie plaatjes kan schieten. Ze kreeg deze camera dus op haar zesde verjaardag en wat is ze er blij mee. Natuurlijk hebben we haar op het hart gedrukt vooral heel zuinig met de camera te zijn en dat is ze ook. (Het kan dus wél!)

Maar goed, mijn dochter is dus een ware paparazzo. Bij voorkeur zet ze beroemdheden op de foto (bijv. Mickey Mouse en de prinsessen in de parade van Disneyland). Maar zijn er geen beroemdheden in de buurt, dan legt ze ook graag vrienden en familie vast op de gevoelige plaat.

En omdat de camera waterdicht is, neemt ze hem zelfs mee het zwembad in…

Behalve dat ze zelf zo’n plezier heeft in het maken van foto’s, kan ik van haar werk genieten als ik de foto’s van haar camera op mijn computer overzet. Het perspectief van een zesjarige is weer eens wat anders en nu sta ik zelf (met oma Miep) ook nog eens op de foto… vraag alleen niet hoe…

Leuk, zo’n kleine fotograaf in huis!