Er zijn vele boeken geschreven over hoe je het beste je kinderen kan opvoeden, ik denk dat die voornamelijk door vrouwen worden gelezen.
Dit soort boeken zijn niet aan mannen besteed.
Mannen zijn voornamelijk praktisch en efficiënt ingesteld en willen gelijk rendement voor hun investering. Het probleem van opvoedboeken en de methodes die daarin beschreven worden is dat het rendement onduidelijk is. Als alles goed gaat, je kids goed naar je luisteren en jij alles onder controle hebt dan heb je al die (goedbedoelde) adviezen niet nodig, maar juist als je kids niet willen luisteren, jijzelf doodmoe bent en ze het bloed onder je nagels vandaan halen reageer je primair en heb je dus ook niets aan die boeken. Het vraagt vaak een verandering van gedrag die tijd kost om in te slijten, waar de meeste mannen het nut niet van in zien.
Dit soort boeken heeft op mij meestal een averechts effect. Als ik te veel ga nadenken over hoe ik mijn kinderen opvoed, of ik wel de juiste methode gebruik, hoe ik ze benader en of ik wel op de juiste manier met ze communiceer wordt het nep en uit onderzoek blijkt dat kinderen al heel jong in de gaten hebben of ouders doen alsof.
Daarom: stop met het lezen van dit soort boeken, investeer de tijd die je overhoudt in je kids. Neem de tijd voor ze en luister naar ze. Geef ze de ruimte om fouten te maken want daarvan leer je het meest. (richtlijn hiervoor is: zolang het niet direct levensbedreigend is, is het OK)
En probeer niet om de perfecte kinderen af te leveren, dat gaat je toch niet lukken.
Reacties
2 reacties op “Het probleem van opvoedboeken”
Lekker lay back! Hihi
[…] uit Maaskantje die alles in goede harmonie op gaat lossen. En ja, ik ken de theorie uit de opvoedboeken, je moet kinderen coachen in het oplossen, maar soms ben ik er gewoon klaar mee. De rechter spreekt […]