„Een derde kindje? Ok, maar dan moeten we daar niet te lang mee wachten hoor!”, zei ik een paar jaar geleden tegen mijn vrouw. Ik wilde niet net uit de luiers zijn, net weer gewend aan mijn ’vrijheid’, en dan weer opnieuw de luiers en de gebroken nachten in. En zo komt het dat we nu drie kinderen hebben, 5, net 3 en bijna 2 jaar oud.
En zo komt het ook dat we nu al jaren achtereen #nachtouders zijn. Onze kinderen zijn alle drie niet echt goede slapers. Regelmatig worden we ’s ochtends wakker bij één van de kleintjes op de kamer, of met drie kleintjes verspreid over ons bed. Een nacht doorslapen kan alleen als we alle kinderen uit logeren brengen. Maar nog even en dan zijn we dus uit de luiers en krijgen we vast ook onze nachtrust weer terug.
Niet alleen het in bed houden van de kinderen kost ons heel wat moeite. Het naar bed brengen zelf is ook een ritueel waar we elke avond echt even de tijd voor moeten nemen. Alle kinderen moeten gewassen worden, een pyjama aan, tanden poetsen. Dan nog even voorlezen of spelen en dan… naar bed. De oudste twee slapen op zolder, ze hebben kamers naast elkaar. Meestal leg ik ze in bed, zet hun schuifdeuren op een kier en ga zelf zo op de gang zitten, dat ze me allebei kunnen zien. Doe ik dit niet, dan staan ze binnen vijf minuten weer beneden. Doe ik dit wel, dan kan ik met een beetje geluk na een half uur zelf naar beneden. Ondertussen legt mijn vrouw de jongste in bed, maar moet hier ook bij blijven tot ze slaapt… Het is wat bewerkelijk, maar met zijn tweeën krijgen we het elke avond toch weer voor elkaar.
Wat ik alleen niet voorzien had, toen ik instemde met een derde kindje, was dat mijn vrouw ook wel eens een avondje uit gaat. En vanavond is zo’n avond. Vrouwlief ging de deur al uit voordat de kinderen in bed lagen en nu kom ik dus een volwassene te kort om de drie kleintjes naar bed te brengen en daar te houden…
Mijn oplossing is niet echt verantwoord, maar wel gezellig: de kinderen liggen naast elkaar op mijn bed Netflix te kijken!
Gelukkig is het vakantie! 😉
Reacties
5 reacties op “Een volwassene te kort”
Drie kinderen.. wauw, ik vraag me al af hoe ik dat dadelijk ga doen als er 1 kindje is.. en dan nog een hond en konijn.. lijkt me al veel!
Trouwens je hoeft ook niet altijd verantwoord bezig te zijn toch?!
O, wat herkenbaar! Ik heb er drie van 6, 4 en 3. Mijn voordeel: ze slapen allemaal op één kamer, dus ik leg ze in mijn eentje zo in bed, van baby-af-aan. Ze mogen een heleboel hier, maar in één ding zijn ze goed gedrild: plassen, poetsen, pyjama (mijn 3 P’s), boekje en dan naar bed. Daarna kom je er pas weer uit als de lampjeswekkers op dagstand springen. Maar respect hoor, je moet het toch maar even doen! En ik wens jou een rustig avondje toe. En je vrouw een lekker uitje 😉
haha, hoe herkenbaar!!! Ik dacht dat ik die enige gek was die onderaan de trap zat tot ze sliepen. ‘Mama.. zit je er nog???’ ‘ Jahaaaaaa’.
We zijn ook allemaal hetzelfde… 😉
Een avondje moet kunnen toch. Gezellig en het is vakantie.