Omarm het leven

Het leven omarmen is het mooiste dat er is. Dat begint al bij de geboorte in heel letterlijke zin. Een klein mensje, de liefde, de hoop, de kwetsbaarheid, de tederheid. Maar daar blijft het niet bij. Hoe heerlijk is die intense knuffel van mijn dochter(3), die stevige hug van mijn zoon(5) of die lieve woorden van mijn oudste dochter(7) “papa, ik hou van je!”.

In de drukte van alle dag sta ik er niet altijd even bij stil. De mooiste momenten in mijn dag zijn die dikke knuffels, kusjes en lieve woorden van mijn kinderen. Naarmate ze ouder worden besef ik me des te meer dat deze tijden voorbij gaan. Mijn jongste kan ik nog net helemaal omarmen, bij de middelste is het meer gelijkspel en bij de oudste is het al bijna andersom. Bij elke fase die er komt laat je ook weer iets achter je. Ik snap het wel, gezinnen met 13 kinderen, als je oprecht alle fasen even leuk vindt… Ik ben blij dat wij er inmiddels een paar hebben kunnen afsluiten:

• De “ik ga leren eten maar smeer de eerste maanden gewoon alles overal” fase
• De “ik krijg tandjes en dat doet vooral in de nacht heel veel pijn” fase
• De “ik kan nog niet praten dus ik doe lekker waar ik zelf zin in heb” fase
• De “ik heb leren lopen en ik ga er vandoor” fase
• De “ik heb leren praten en kan nu NEE zeggen” fase
• De “ik vind Dora leuk” fase
• De “ik ga proberen niet meer in mijn broek te plassen” fase
• De “ik ga proberen niet meer in mijn bed te plassen” fase

Linksom of rechtsom het is prachtig om het leven te omarmen, te omarmen wat geweest is, wat is en wat komt!