Fris en fruitig

Het is zomaar een willekeurige nacht bij ons in huis.

Ik heb nog even op bed tv gekeken, maar heb net de tv uitgezet omdat ik
mijn ogen niet meer open kan houden. Ja hoor, het zal niet waar zijn, op zolder begint onze peuter te huilen. Eruit dan maar, even troosten en weer terug naar bed.

Een uurtje later, rond half een, komt de peuter (met veel lawaai) de trap af, klimt bij ons in bed en verovert hardhandig een plekje tussen ons in. Half slapend laten we het maar toe.

Vanaf een uur of drie vindt er om de paar minuten een gevecht om het dekbed plaats. Ik wil eronder liggen, de peuter erboven. Blijf nou van die deken af, lig stil en laat me slapen!

Rond een uur of 6 komt ook de kleuter de trap af. Ze moet plassen en komt dit eerst even melden. Fijn om te weten! Daarna kruipt ze ook bij ons in bed. “Waar mag ik liggen?”, vraagt ze als ze ziet dat haar broertje er ook al ligt. “Uh, doe maar aan het voeteneind dan.”

Rond half zeven besluit ik dat deze nacht niet meer te redden is. Even bijkomen onder de douche en in de auto naar het werk.

Eigenlijk voel ik me best uitgeslapen. Maar als ik er na een half uur achter kom dat ik al de hele rit naar een cd met kinderliedjes heb zitten luisteren, weet ik wel beter…