Meestal kleedt mijn vrouw de kinderen ’s ochtends aan. Maar helaas, soms moet ik er aan geloven. En geloof mij, dit geeft me stress. Niet een beetje stress, nee heel veel stress! Heeeeul, heeeeul veel!
Voor mijn zoontje gaat het wel. Ik trek een willekeurige spijkerbroek, sokken en een trui uit de kast. Geen probleem.
Maar dan zijn de dochters aan de beurt en daar gaat er iets fout. Héél erg fout.
Ik open de kast en zie stapels kleding liggen. De paniek slaat meteen toe. Waar moet ik beginnen? Jurkjes, rokjes, broekjes, leggings (“nee papa, dat is een maillot”), shirtjes, truien. In alle kleuren en maten. Met lange mouwen, met korte mouwen. Uit paniek begin ik zelf spontaan te mauwen (flauw woordgrapje). Ik begin mogelijke combinaties van kleren uit te leggen op de vloer. Bij elk kledingstuk dat ik in mijn handen heb, komen er verwarrende gedachten in me op. Is dit niet te warm/koud voor dit weer? Wat is dit eigenlijk? Wat zou hierbij passen? Welke kleur is dit eigenlijk? Wat een vreemde mouwen, oh het is een legging. Waar zijn deze knoopjes voor? Past ze dit nog?
Uiteindelijk weet ik een setje bij elkaar te sprokkelen. En dan begint het aankleden en daarbij de volgende ellende. Dochterlief begint te klagen. Dit zit niet lekker! Ik wil een andere onderbroek aan! Dit labeltje kriebelt! Er zit een randje in m’n sokken, dat doet pijn! Deze legging is te kort! Hier kan ik niet lekker in spelen, want ik kan niet zo (buigt door haar knieën) doen! Dit vind ik niet mooi!
En heeft ze de kleren eindelijk aan, dan komt het laatste probleem om de hoek kijken. Knoopjes, ritsjes, riempjes. De kinderpoppetjes in Madurodam hebben nog grotere knoopjes op hun jassen, dan mijn dochter op haar kleding heeft zitten. En als de Madurodamse kinderpapa’s de jasjes van de Madurodamse kinderpoppetjes dichtknopen, staan de Madurodamse kinderpoppetjes ook nog eens stil. Je hebt al in de gaten, ik word lichtelijk gestoord van al dat gepriegel.
Waarom kan ik dit niet? Eerst dacht ik dat het aan mezelf lag, maar nu weet ik beter. Papa kan alles, want papa is een superheld. Dit kan dus gewoon niet aan mij liggen!
Dus attentie kinderkledingfabrikanten, mag ik even klagen?
Jullie doen iets fout. Wat ik wil is simpel:
– Ik wil dat er geen stapels kleding meer nodig zijn om leuke combinaties te kunnen maken.
– Ik wil geen uren meer nodig hebben om een leuke combinatie te maken. De kleding die ik uitzoek moet als vanzelfsprekend bij elkaar passen. (Ik wil dat mijn wijze vrouw niet meer zegt: “Die smaak van jou! Pff, wat voor combinatie heb je haar nu weer aangetrokken?”)
– Ik wil dat mijn dochter blij is met de kleding die ik uitzoek. Dat het comfortabel zit, wat ze die dag ook gaat doen.
– Ik wil dat mijn dochter er leuk uitziet in de kleding die ik haar aantrek.
– Ik wil dat ik me niet elke keer motorisch gestoord voel, als ik de prielige knoopjes van een shirtje vast moet maken.
– Ik wil zeker geen overbodige labeltjes met de tekst “keep away from fire” (duh!), die ik sowieso uit de kleding moet knippen omdat mijn dochter labeltjes niet lekker vindt zitten.
Alsjeblieft, doe er wat aan!
Met vriendelijke groet,
Een gefrustreerde papa
p.s. 1: Ik heb al één kledingmerk ontdekt, dat wel begrijpt hoe het moet. Binnenkort schrijf ik waarom ik daar zo blij mee ben.
p.s. 2: Tips zijn meer dan welkom!
Reacties
6 reacties op “Attentie kinderkledingfabrikanten”
Ik leg combies als stapeltje in de kast. Maar dat werkt niet met jurkjes want hang in op. Mijn man is er ook geen ster in. Hopelijk vind je veel tips voor alle papa’s
Kinderen lekker zelf laten uitzoeken!!! En kleintjes gewoon een spijkerbroek met t-shirt, altijd goed!
Het probleem zit hem vooral in het maken van de combinaties. De oplossing misschien is het niet hebben van veel kleding, dan kan er ook minder mis gaan want minder variabelen. Voor meiden geld: een spijkerbroek en een shirt is altijd goed, of als ze geen broek aan wilt: een spijkerrokje daar kan ook alles op en onder. Veel effen kleding werkt ook beter. Dan heb je niet het probleem met printjes, stippeltjes en ruitjes die niet matchen.
En ja, gewoon zelf laten kleden werkt hier al jaren goed, soms ziet dat er fraai uit en soms niet, maar wat maakt het uit.
ps: geen problemen met het maken van staartjes, vlechtjes ed? Want dat heeft mijn brok testosteron dan weer wel.
Fijn dat er meegedacht wordt. Dank voor de tips, ik ga er mee aan de slag!
@Esther
De gecombineerde stapeltjes voor de dreumes laat ik voortaan door mijn wijze wederhelft klaarleggen.
@Marlies
Mijn kleuter mag voortaan zelf haar kleren uitzoeken!
@Willemijn
Mijn jongste kan inderdaad wat vaker een spijkerbroek aan, mijn oudste weigert spijkerbroeken helaas pertinent. Ze draagt voornamelijk rokjes en jurkjes. De staartjes en vlechtjes gaan eigenlijk heel goed. De kleuter kan zelf staarten maken en demonstreert me graag hoe goed ze dit kan. De dreumes heeft een kale bol.
[…] het allerbelangrijkste… Vroeger stond ik uren voor de kast, compleet het spoor bijster, om een leuk matchend setje kleren uit te zoeken. Ik ben kleurenblind en een goede combinatie maken […]
[…] uitzoeken voor de kids, sommige papa’s hebben er wat moeite mee. Zodra ze de kast met kinderkleding opentrekken, slaat de paniek toe. Deze […]